Revalitaria revisited

© Foto Jan Beerling

Column - 'Schrijf het op. Je verdriet, angst of andere dingen die je bezig houden'. Dat zei mijn psycholoog. Jazeker, ik ben momenteel bij een psych. Ben weer even terug in de revalitaria in Enschede. Niet voltijds nu maar zuinigjes twee keer per week. Om zowel fysiek als mentaal een beetje opgelapt te worden. Meestal weet ik wanneer ik een steuntje nodig heb om weer op de been te komen. Uiteindelijk moet je het allemaal zelf doen natuurlijk, maar steun kan daarbij zeker goed doen. De afgelopen twee jaren zijn me namelijk niet in de koude kleren gaan zitten. Er waren in mijn privéleven zaken gebeurd waarvan enkele erg heftig. Daarbij een blaasontsteking die maar niet over wilde gaan. De beestjes kwamen keer op keer terug in mijn blaas en de frequentie werd steeds hoger. Uiteindelijk manifesteerde de volgende bacterie zich al terwijl ik nog een antibioticakuur voor de eerste slikte. 'De bacteriën vechten elkaar de blaas uit', noemt mijn revalidatie-arts dat. Fijn dat mijn blaas zo populair is onder bacteriën. De zaken in mijn privéleven hadden mijn geest niet onberoerd gelaten. Verder is mijn lichaam langzamerhand behoorlijk uitgeput geraakt door al die herhaaldelijke aanvallen van bacteriehorden met de daarbij horende, soms bijna gekmakende, pijn. Kortom, zowel geestelijk als lichamelijk is de rek en weerbaarheid er aardig uit. Nu schrijf ik dus weer. Weet nog niet goed hoe en wat. Ga ik alles publiceren? Weet ik nog niet. Het schrijven heeft mij enkele jaren geleden geholpen zonder dat dit de eerste bedoeling was. Toen op verzoek van mijn uitgever voor publicatie. Ik schreef nooit voor de lezer maar omdat ik het zelf kwijt wilde. Kan dat niet anders. Weer buiten de revalitaria drong pas goed tot me door hoe het gelezen werd. Nu vraagt mijn psycholoog te gaan schrijven. Subtiel verschil, maar voor mij hoop ik toch een beetje dezelfde uitwerking.


Oude columns lezen? Klik op kopje column bij: www.janbeerling.nl