Column - ‘Geachte Mark, het kan de ááállerbeste overkomen!!’ Sterke en helaas, o zo ware woorden op de prachtige poster die Terug Naar de Bossen maandag als Nationaal Geschenk presenteerde. Een schilderij met Rutte als gehandicapte in elektrische rolstoel met Wilders als verzorger. Moet Rutte niet aan denken natuurlijk. Dat kan niet want dat overkomt alleen anderen. Dat dacht ik ook ooit. Tot ik er in de nacht van 17 augustus 2006 helaas achter kwam dat het mij ook kan overkomen. Eén misstap op de trap tijdens het toiletbezoek dat ik iedere nacht moest. Zomaar ineens een dwarslaesie. Zomaar ineens in een rolstoel. Zomaar ineens kon ik niet meer blijven wonen waar ik toen plezierig woonde. Uiteindelijk zelf een huis gevonden dat is aangepast. Ik heb er zelfs een fotostudio waar ik aan mijn werk kan blijven. Dankzij PGB kan ik de zorg die ik nodig heb zelf inkopen en plooien rondom mijn leven en afstemmen op mijn werk en activiteiten. Bovendien een stuk goedkoper dan via een thuiszorgorganisatie die dat al helemaal niet kan en veel overheadkosten heeft. Nou Mark, laat ik je vertellen dat jij als minister president in een rolstoel best nog uit de voeten kunt. Kijk maar naar de Duitse minister Schauble. Die gaat ook nog over financiën. Beste Mark, ik wens je geen rolstoel toe. Maar zeker wel die ervaring. Want hoe zou jij jouw eigen zorg geregeld willen hebben? ‘s ochtends maar wachten tot jij aan de beurt bent bij de thuiszorg? ‘Beste Ministerraad, ik kom iets later. De zuster is er nog niet.’ Is dat wat jij wilt? Je gunt het namelijk ons wel. En het is niet eens goedkoper als je het PGB afschaft. Dat rekende het CPB al uit. Jouw maatregel schopt ons letterlijk uit de actieve maatschappij. Ik zou je graag in mijn positie zien. Kijken of je dan nog de allerbeste bent.
